تاريخ : سه شنبه 7 بهمن 1393
| 4:15 PM | نويسنده : حدیثهنه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچ یک از مردم این آبادی
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظهء شادی که گذشت،
غصه هم خواهد رفت
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند
لحظه ها عریانند
به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز...
نظرات شما عزیزان: